ik ben er

Hallo allemaal,

Hier een eerste bericht vanuit het zonnige Parmaribo.

Donderdag zijn wij aangekomen na een goede vlucht te hebben gehad, wij waren zelfs nog eerder geland dan gepland. Éénmaal aangekomen op het vliegveld moesten wij eerst wachten voor de douane, hier moesten wij eerst nog een formulier invullen waarom wij het land in wilde, ondanks ons visum. Het viel ons wel gelijk al op dat de mensen erg vriendelijk zijn en dat Mayke en ik kennelijk nogal op elkaar lijken, want er werd gelijk gevraagd of wij zusjes waren.

Eenmaal uit de luchthaven werden wij gelijk bestormd door allemaal ´taxi mannetjes´. Het was zelfs zo erg dat ze gewoon aan je bagage begonnen te trekken, zodat je maar met hun mee ging. Wij waren door de Pabo goed ingelicht en er werd ons verteld dat je alleen een taxi moest nemen van een echt taxi bedrijf, o.a. taxi bedrijf Ashruf. In een vlaag zagen wij een taxi van dit bedrijf staan en hebben maar snel geregeld dat wij met zo´n taxi konden.
De rit was erg leuk, de chauffeur vertelde uitgebreid over de diverse districten (provincies van Suriname) waar wij door reden. Hierbij werd gelijk duidelijk hoeveel verschillende bevolkingsgroepen er in één land wonen. Je hebt wel bepaalde districten waar bepaalde bevolkingsgroepen naar toe trekken. Zo is er dus een district met veel Javanen etc. In Paramaribo centrum wonen alle bevolkingsgroepen door elkaar, maar je merkt wel dat iedereen zich erg richt op de verschillende groepen. Tevens merk je dat, ook al ben je in het centrum niet iedereen even goed Nederlands spreekt, soms ga je over op het Engels of anders probeer je met extra gebaren duidelijk te maken wat je wilt.
Wat ik wel heel bijzonder vind is dat de bevolking niet hatelijk praat over een andere groep dan waar zij zelf bij horen.

Goed, het verhaal wordt al vrij lang en ik ben alleen nog maar bij de taxi gebleven. Natuurlijk kwamen wij uiteindelijk aan op de Prinsessenstraat 61, ons huis, HET huis waar wij 15 weken gaan verblijven.
Toen wij aankwamen was de huisbaas er samen met Humphrey, de directeur van de basisschool van Dionne en Danielle. Een erg vriendelijke man, maar die duidelijk nog wel aan slaan doet, hij zei: ´als ze vervelend zijn stuur je ze maar naar mij, jullie mogen ze niet slaan´ als je zijn handen zag bleef er vrij weinig aan de verbeelding over…
Nadat de huisbaas en Humphrey weg waren hebben wij nog heel even rustig hier gezeten en ben ik maar eens gaan slapen, ik was wel erg moe van de reis en bovendien was het, wegens het tijdsverschil voor mijn gevoel al nacht.
De eerste nacht heb ik redelijk geslapen, wel veel onbekende geluiden waardoor je wel vaak wakker wordt, maar ik was wel goed uitgerust de volgende ochtend.

Vrijdag was een regeldag. Als eerst gingen wij met z´n vieren naar het EBG om ons te melden. Bij het EBG moeten alle Nederlandse stagiaires die stage gaan lopen binnen het onderwijs zich melden. Hier bleek dat wij een stage contract hadden moeten krijgen vanuit de Marnix, deze hebben wij echter niet gehad. Woensdag moeten wij dus nogmaals terug naar Meneer Claver. Dit kon niet eerder, want maandag en dinsdag had hij verlof…..
Tevens hebben wij afgesproken om tot 15 mei stage te lopen, dat is toch weer een week korter dan eigenlijk gepland, zo kunnen wij de laatste 9 dagen nog even vakantie houden ;) Je begrijpt dat iedereen hier nogal blij mee was.
Verder zijn we na het melden boodschappen gaan doen, hebben Mayke en ik de huur van deze maand betaald en zijn wij vervolgens even naar een internet cafe gegaan. Hier was het internet erg traag, dus vandaar dat ik pas vandaag een bericht plaats op mijn site.

Na even te hebben geiinternet zijn wij lekker naar het zwembad geweest, dit was wel even lekker, zeker omdat wij nog niet gedouched hadden aangezien de stroom onze eerste avond was uitgevallen en er dan ook geen water meer is. Dit was overigens wel een lekkere binnenkomer…
Na het zwembad zijn wij naar huis gegaan, hebben wij ons allemaal omgekleed en opgefrist, de douche deed het toen inmiddels weer en zijn wij naar het Vat gegaan. Dit was de place to be voor de Nederlanders werd van te voren verteld, ik vond het een beetje tegenvallen, maar wij hadden wel erg lekker gegeten in een Braziliaans restaurantje wat er boven zat.
Na het eten nog even een drankje gedaan, wat allemaal erg gezellig was. Daarna toch maar naar huis gegaan samen met Mayke, omdat die jetlag toch nog niet helemaal weg is.
Wij vervoeren ons overig vooral met de taxi, dat gaat hier zo makkelijk je belt een taxi bedrijf (wij doen altijd dezelfde) en vijf tot tien minuten later staat er een taxi voor je deur. Deze brengt je binnen het centrum overal naar toe voor zes SRD. Één euro is vier SRD, dus voor dat geld ga je natuurlijk niet lopen!

Dit weekend gaan we nog beetje een ´chill weekend´ houden, ik wil nu toch wel een beetje bruin gaan worden en zorgen dat ik maandag uitgerust ben voor de eerste keer stage. Ik ben erg benieuwd. Wij hebben vrijdag nog even gebeld en de school begint om 7.45, wij gaan er naar toe met de bus en ik hoop dat het allemaal goed gaat. Ik ben in ieder geval erg benieuwd en heb er heel veel zin in!

Zoals jullie kunnen lezen gaat het dus allemaal goed, de eerste avond dat ik hier aan kwam had ik wel even een inzinking en dacht ik echt even, waarom wou ik dit ook alweer? Maar ik begin nu een beetje te wennen en ga me al steeds meer thuis voelen.

Voor nu ga ik stoppen en even in het zonnetje liggen, als ik op mijn stageschool geweest ben laat ik jullie gelijk weer wat horen.

Een dikke kus voor iedereen!