Nog 4 dagen en dan zit het er alweer op...

Hallo allemaal,

Hier mijn laatste verhaal vanuit Suriname. Wat is de tijd eigenlijk snel gegaan, aan het begin had ik dagen dat ik liever thuis was dan hier, maar nu vind ik het wel heel erg jammer dat het er bijna op zit. Juist de laatste weken zijn wel aardig druk met alle laatste dingen regelen enzo dus ik zou proberen om alles te vertellen wat ik de afgelopen tijd nog heb gedaan. (Het is wel een aardig lang verhaal dus bereid je voor)

Ik begin met mijn stage. Vrijdag 9 mei zijn wij op schoolreisje geweest. Dit was heel erg leuk. Wij gingen met kleuter A en B. Met 60 kleuters gepropt in een busje, op naar de zoo. Daar kregen we ook weer met 60 kleuters tegelijk een rondleiding langs alle dieren. Gelukkig gingen ze niet vervelend doen. Je zag ook wel dat ze het geweldig vonden en ze hadden zoveel om naar te kijken dat ze het niet eens zo erg vonden dat ze met z´n zestigen voor een kooitje stonden en amper een dier konden zien. Na de rondleiding gingen we met z´n allen lekker eten en drinken. Daarna gaf Kathleen aan dat de kinderen mochten gaan spelen. Er was namelijk ook een grote speeltuin bij. De kinderen bleven echter een beetje op het zand hangen en deden een kruising tussen tikkertje en vechten. Ik heb toen de kinderen bij mij genomen en gevraagd wie er op de schommel wou, wie op de glijbaan etc. Op deze manier kwam het spelen in de speeltuin op gang en ze vonden het helemaal fantastisch.Ik vond het zelf ook heel leuk en liep fanatiek door de speeltuin om dan weer dat kind op de schommel te duwen, de kinderen bij de glijbaan te begeleiden of om de band van de kabelbaan omhoog te trekken, en de juffen bleven ondertussen maar toe kijken op een bankje… Uiteindelijk hebben de kinderen heerlijk gespeeld. Ik vond het wel apart om te zien dat de kinderen hier dus heel erg in gestuurd moeten worden, simpelweg omdat zij niet gewend zijn omin een speeltuin te spelen.
Om 12.00 gingen alle 60 kleuters weer in het busje richting school, gelukkig was ik op de fiets naar de zoo gekomen en hoefde ik niet ook nog in dat busje gepropt te worden…

Na deze leuke schoolreis was mijn stage al bijna afgelopen, inmiddels hebben wij namelijk onze laatste stage dag gehad. Ik heb samen met de klas van Mayke allemaal leuke dingen gedaan. Omdat wij het samen deden hadden we mijn klas, haar klas en het erf (het schoolplein) tot onze beschikking. Wij hebben een circuit gedaan van drie activiteiten. Klas 2 en kleuter B waren drie gemixte groepen geworden en bij Mayke gingen zij een half uur knutselen, in mijn lokaal konden ze lekker met van alles spelen en op het erf (daar was ik zelf) heb ik een estafette gedaan, wat met ze gedronken en daarna mochten ze nog even vrij spelen met de ballen en springtouwen die mama voor ze had meegenomen.
Het was wel een aardige onderneming, vooral de buitenactiviteit. Het is natuurlijk een feit dat buitenspelletjes altijd het moeilijkst is om te geven en helemaal met kinderen waarvan ik de namen niet ken, omdat zij bij Mayke in de klas zitten.
Na anderhalf uur (ik had drie keer een half uur een groep) had ik het dan ook warmer dan ooit en was ik moe, maar toch ook wel weer voldaan. (ik ben moe is overigens een uitspraak die ik vaak gehoord heb van de Surinamers)
Vervolgens gingen de kleuters en klas 2 weer allemaal naar hun eigen klas. Ik heb toen ijsjes uitgedeeld en nog een ´klassencadeau´ gegeven. Dit waren twee boeken van Dikkie Dik en een heel groot boek met allerlei plaatjes en woorden (weer te danken aan mama). Deze boeken waren bestemd voor de boekenbak, want die heb ik in de afgelopen tijd gecreëerd. De kinderen mogen dan van mij als zij klaar zijn met werken of in de pauze als zij klaar zijn met eten een boekje pakken, dit om de rust in de klas te bewaren. De kinderen vonden de boeken geweldig, één boek van Dikkie Dik had ik al een keer voorgelezen dus zij waren er al bekend mee, de andere heb ik alsnog voorgelezen.
Na de pauze mochten alle kinderen grabbelen. Ik had een grabbelton gemaakt met daarin allerlei leuke cadeautjes, zoals kleine boekjes, smurfen van de AH (haha) en kinder kartelscharen. Ook deze cadeautjes waren voor het grootste gedeelte weer te danken aan mama.
De kinderen vonden het heel erg leuk om allemaal een cadeautje te krijgen. Èén meisje die een boekje had gegrabbeld die dacht dat die boekjes ook weer in de boekenbak moesten. Toen ik zei dat ze deze zelf mocht houden en mee naar huis mocht nemen begon zij helemaal te stralen, dit was zo leuk om te zien. De kinderen zijn echt helemaal blij als ze iets krijgen en het dan ook nog mee naar huis mogen nemen. Dit is ook logisch als je bedenkt dat er heel veel kinderen zijn zonder speelgoed. Toen ik dit allemaal zag had ik ook wel een beetje de neiging om nog meer aan al die kinderen te geven, maar ja het houdt ook een keer op. Zij hebben in ieder geval nu een klas met allerlei mooie puzzels, leuk speelgoed, het ziet er gezellig uit en de juf kan ook nog dingen kopiëren. Al met al heb ik dus, materialistisch gezien al een hoop bereikt.
Aan het eind van de dag kregen wij van het schoolhoofd ook nog een leuk cadeau, dit waren meerdere typisch Surinaamse souvenirs, lekker kitsch maar wel heel lief van ze!
En toen zat stage er alweer op… toch wel een dubbel gevoel moet ik zeggen, het is lekker om nu nog een paar dagen vrij te zijn maar ik ga de kinderen ook zeker missen. Het is best moeilijk om te weten dat, nu ik weg ga de kinderen waarschijnlijk weer op de ´Surinaamse manier´ les gaan krijgen en dus de halve dag niks anders doen dan op hun stoel zitten, bijna niet spelen en dus weer vaak gaan vechten.

Maar goed ons tripje naar Jaw Jaw was een goede afleiding om hier niet al te veel aan te denken. Hier ben ik met Mayke heen geweest, want de andere drie meiden zijn inmiddels naar Tobago.
Wij moesten eerst vier uur over de bauxietweg rijden, daarna nog een half uur met de boot en toen kwamen we aan bij Jaw Jaw.
Je had daar twee eilanden, het ene eiland heette resort Djamaica en daarnaast zat het dorpje Jaw Jaw en aan de overkant had je ook nog een eiland. Hier was alleen een resort en verder niks. Wij zaten in resort Djamaica en dus naast het dorpje. Dit was heel leuk, toen wij aankwamen stond iedereen zich al in de rivier te wassen etc. Voor het dorp was een hele grote stroomversnelling en daar waren de kinderen aan het zwemmen. Zo ontzettend knap dat zij dat kunnen, die stroming is zo hard dat als wij daar in zouden gaan zwemmen wij worden mee gesleurd, maar zij kunnen hier gewoon prima in zwemmen zelfs tegen de stroming in!
Wij hebben de eerste dag een dorpswandeling gemaakt samen met de gids. Wij waren overigens maar met z´n tweeën dus wij hadden een privé gids. Tijdens de wandeling merkte wij al dat veel bewoners (vooral de mannelijke) het erg interessant vonden dat er twee bakra´s in het dorp waren. Met één jongen, Orki (ik had hem maar omgedoopt tot Korki) moesten wij zelfs op de foto en moesten wij de foto maar mailen naar de gids. Wie weet, als wij over een aantal jaar terug komen in Jaw Jaw hangt er dus nog in één van de hutjes een foto van Orki met ons tweeën haha.
`s Avonds kwam Orki weer en nodigde hij ons uit om te komen kijken bij de repetitie van hun band. Dit was ook erg leuk, zij hadden hele mooie instrumenten en apparatuur.
De volgende dag hebben wij nog een boswandeling gemaakt. Deze keer was de jungle nog wilder dan tijdens de binnenlandtrip die ik had gemaakt met mama, Hans en Henze. De dag ervoor had het ook hard geregend dus waren bepaalde delen onder water. Soms konden wij hier overheen komen door over boomstammen te lopen, maar één stuk water moest je echt dwars doorheen lopen. Ik had gympen aan en vond dat niet zo´n heel goed plan dus toen mocht ik achterop de rug van de gids haha, dit was erg grappig.

Na de boswandeling zijn wij nog heel even naar het andere eiland aan de overkant gegaan. Mayke en ik waren blij dat wij daar niet hadden gezeten, waar wij zaten was veel leuker, juist omdat je bij het dorp zit. De gids zelf dacht daar anders over…
Na het bezoekje aan de overkant zijn wij weer in de boot gestapt en hebben wij na de bootreis weer lekker over de bauxietweg naar huis gereden. Het was echt een hele leuke, laatste trip.

Nu breekt de voorbereiding aan om weer terug te gaan naar Nederland. Ik moet nog de laatste souvenirs kopen, mijn kleding uitzoeken en dan mijn koffer gaan inpakken. Ik kan nooit alles meenemen in mijn koffer dus stuur denk ik ook een doos op met spullen.

Tot slot wil ik voor iedereen nog even de balans opmaken van wat ik wel en wat juist niet zal gaan missen in en van Suriname.

Wat ik wel ga missen:

- De lekkere temperatuur
- De heerlijke roti van Joosjes roti
- De lieve kinderen uit mijn klas
- De Surinaamse gastvrijheid
- De taxi ritten met Tourtonnes taxi die altijd gepaard gaan met de nodige Surinaamse muziek (en dan niet op volume 5…)
- Ons heerlijke balkon
- En toch ook wel een beetje de meiden uit mijn huis

Wat ik niet ga missen:

- Mijn bed met lekker ingezakt foam matras waar je de planken doorheen voelt komen
- Het douchen met koud water, waarbij je de douchekop ook nog zelf moet vasthouden
- Het regelmatig uitvallen van de stroom
- Het Surinaamse tempo (na een week is er nog niks geregeld)

Zoals je ziet is de lijst met wat ik wel ga missen net iets langer, kortom ik heb hier een super tijd gehad. Toch kijk er ook wel naar uit om jullie allemaal weer te zien!

Tot heel snel allemaal en voor nu een bigi brasa (dikke knuffel)